#ThePassion2020 - waarom ik met het kruis zou meelopen
Omdat The Passion in Roermond dit jaar is afgelast wil ik hieronder mijn motivatie delen om in de processie mee te lopen. Kort nadat ik mijn motivatie had ingestuurd, kreeg ik de vraag of ik het kruis mee wilde dragen.
Op 20 maart toen duidelijk was geworden dat The Passion niet op de reguliere manier kon plaatsvinden vanwege de coronapandemie, werd er gevraagd of ik toch als één van de zestien kruisdragers zou willen meelopen. Hierbij werd opnieuw gevraagd naar mijn motivatie.
Omdat ik van mening ben dat wij als mensen behoefte hebben aan verbinding en hoopvolle verhalen deel ik hier mijn oorspronkelijke motivatie zoals ik die op 14 januari schreef en de motivatie nadat de vraag kwam of ik één van de 16 kruisdragers zou willen zijn van het verlichte kruis dat door de lege straten van Roermond gedragen zou kunnen worden.
Ik hoop door dit te delen dat mijn motivatie een beetje kan bijdragen tot inspiratie, hoop en verbondenheid in deze dagen.
- Raymond Hintjes-van Lieverloo
14 januari 2020
Waarom wil je graag meelopen met de processie?
Op 20 maart toen duidelijk was geworden dat The Passion niet op de reguliere manier kon plaatsvinden vanwege de coronapandemie, werd er gevraagd of ik toch als één van de zestien kruisdragers zou willen meelopen. Hierbij werd opnieuw gevraagd naar mijn motivatie.
Omdat ik van mening ben dat wij als mensen behoefte hebben aan verbinding en hoopvolle verhalen deel ik hier mijn oorspronkelijke motivatie zoals ik die op 14 januari schreef en de motivatie nadat de vraag kwam of ik één van de 16 kruisdragers zou willen zijn van het verlichte kruis dat door de lege straten van Roermond gedragen zou kunnen worden.
Ik hoop door dit te delen dat mijn motivatie een beetje kan bijdragen tot inspiratie, hoop en verbondenheid in deze dagen.
- Raymond Hintjes-van Lieverloo
14 januari 2020
Waarom wil je graag meelopen met de processie?
Ik heb persoonlijk meegemaakt wat het betekent om door je kerkgenootschap (Jehovah’s Getuigen) geëxcommuniceerd te worden vanwege je homoseksuele geaardheid. Dat heeft me veel pijn en verdriet gedaan destijds. Hoewel ik sindsdien een ambivalente houding tegen geïnstitutionaliseerd geloof heb ontwikkeld., zie ik mezelf nog steeds als een mens die de waardes geloof, hoop en liefde belangrijk vindt. Waardes die ik terug zie in het verhaal van Pasen. Ik werk als docent levensbeschouwing op een school en zet me in als voorzitter van stichting Reclaimed Voices ten behoeve van slachtoffers van seksueel misbruik binnen de geloofsgemeenschap Jehovah’s Getuigen
Wat betekent het thema #vrijheidvoorjou voor jou?
Met het achterlaten van mijn religieuze achtergrond, is ook het betekenis verlenend kader in mijn leven weggevallen dat mij door mijn ouders meegegeven. Je staat er alleen voor in een wereld die je niet kent, een wereld die soms beangstigend is. En in die wereld moet je zien een nieuw betekenisvol leven op te bouwen. Ik denk dat me dat aardig goed gelukt is. Door contact met lieve vrienden, door de liefde van een partner in mijn leven, maar ook door vast te houden aan waardes die voor mij altijd belangrijk zijn geweest.
Voor mij zijn de vragen wie je als mens wil zijn en hoe je wil bijdragen aan het goede leven voor iedereen, belangrijke vragen. In mijn contacten met voormalige Jehovah’s getuigen, merk ik dat het voor velen een uitdaging kan vormen om met de nieuw gevonden vrijheid om te gaan. Ineens moet je ZELF richting geven aan je leven. Vrijheid verwarren met kiezen wat alleen het beste is voor jezelf, nihillisme en bitterheid zijn niet zelden de uitkomst als je een strikt religieus systeem hebt verlaten. Ook kan je zo overweldigd zijn door boosheid, verdriet, pijn en frustratie dat het onmogelijk is om ons op dat moment bezig te houden met de vraag naar 'het goede leven'. Helaas wordt dit voor sommige een nieuwe identiteit waarmee ze naar de wereld kijken, een nieuwe betekeniskader.
En toch blijft de oproep om morele mensen te zijn, voor mij staan. Juist in het oog van de broosheid van het leven, waar we geconfronteerd worden met de beperktheid en eindigheid van het bestaan. Met pijn, verdriet, en geweld worden we uitgenodigd tot het zijn van morele wezens. Tot liefdevolle compassie.
En toch blijft de oproep om morele mensen te zijn, voor mij staan. Juist in het oog van de broosheid van het leven, waar we geconfronteerd worden met de beperktheid en eindigheid van het bestaan. Met pijn, verdriet, en geweld worden we uitgenodigd tot het zijn van morele wezens. Tot liefdevolle compassie.
Vrijheid komt voor mij dan ook met verantwoordelijkheid: de verantwoordelijkheid om je eigen omgeving een stukje mooier te maken. Voor mij zijn dat belangrijke motivaties om mijn werk als docent levensbeschouwing te doen en mij daarnaast vrijwillig in te zetten voor slachtoffers van seksueel misbruik binnen stichting Reclaimed Voices.
Naar aanleiding van deze motivatie kwam op 19 februari het verzoek of ik wilde meelopen als kruisdrager. Een verzoek waar ik graag op inging. Op 19 maart werd echter duidelijk dat The Passion met publiek en een grote processie geen doorgang kon vinden. Er zou een alternatief komen zonder publiek.
Op 20 maart kwam het verzoek of ik één van de 16 kruisdragers zou willen zijn, dat het verlichte kruis door de lege straten van Roermond zou willen dragen. Hierbij zou er rekening gehouden kunnen worden met de richtlijnen van het RIVM waarbij iedereen op 1,5 meter afstand van elkaar zou blijven. Er werd opnieuw gevraagd om een motivatie op te sturen.
Naar aanleiding van deze motivatie kwam op 19 februari het verzoek of ik wilde meelopen als kruisdrager. Een verzoek waar ik graag op inging. Op 19 maart werd echter duidelijk dat The Passion met publiek en een grote processie geen doorgang kon vinden. Er zou een alternatief komen zonder publiek.
Op 20 maart kwam het verzoek of ik één van de 16 kruisdragers zou willen zijn, dat het verlichte kruis door de lege straten van Roermond zou willen dragen. Hierbij zou er rekening gehouden kunnen worden met de richtlijnen van het RIVM waarbij iedereen op 1,5 meter afstand van elkaar zou blijven. Er werd opnieuw gevraagd om een motivatie op te sturen.
20 maart 2020 (Passion zonder publiek met 16 kruisdragers)
Goed om te lezen dat The Passion naar een alternatieven zoekt om het Paasverhaal te vertellen. Ik deel de mening dat het nu belangrijker dan ooit is om het verhaal van verbinding en hoop te delen. Hoewel The Passion zonder publiek en processie wordt uitgevoerd, zal dit misschien wel één van de meest indrukwekkende en noodzakelijke edities worden!
Graag wil alsnog ervoor in aanmerking komen om het kruis mee te dragen.
In mijn oorspronkelijke motivatie waarin ik aangaf met de processie te willen meelopen schreef ik dat ik weet wat het betekent om geëxcommuniceerd (uitgesloten) te worden door een kerkgenootschap. De plotselinge breuk met familie en vrienden, met wie je geen contact meer hebt is erg ingrijpend.
Het voelt een beetje zoals nu, waarin wij afstand van elkaar moeten houden vanwege het coronavirus. Geliefden minder (of niet) zien, afstand houden van mensen die niet bij je in huis houden: het voelt zo onnatuurlijk. Het liefst wil je de mensen van wie je houdt in je armen sluiten, maar dat kan niet!
Ik schreef dat ik de waarden geloof, hoop en liefde nog steeds belangrijk vind in mijn leven, ondanks een ambivalente houding tegenover geïnstitutionaliseerd geloof. Juist nu zijn hebben we meer dan ooit deze waarden nodig. Geloven dat het ooit goedkomt, de hoop dat de coronacrisis weer voorbij gaat en bovenal de liefde: de mensen die keihard werken om onze samenleving draaiende te houden, de mensen in de zorg die alles op alles zetten, leraren die alternatieve lesvormen zoeken en al die anderen die zoeken naar nieuwe manieren om elkaar een hart onder de riem te steken, elkaar te ondersteunen. Ik vind het hartverwarmend.
Een vriend schreef vandaag dat hij nog steeds moest wennen aan de vrijheidsbeperkende maatregelen, vooral omdat vrijheid één van de kernwaardes is in zijn leven, ontstaan naar een aantal persoonlijke ingrijpende ervaringen. Ik begrijp hem, en tegelijkertijd biedt de huidige crisis de kans om naar nieuwe creatieve mogelijkheden te kijken! Andere manieren om sociaal contact met elkaar te hebben, nieuwe werkvormen bedenken in het onderwijs, etc..
Ik schreef in mijn motivatie:
Graag wil alsnog ervoor in aanmerking komen om het kruis mee te dragen.
In mijn oorspronkelijke motivatie waarin ik aangaf met de processie te willen meelopen schreef ik dat ik weet wat het betekent om geëxcommuniceerd (uitgesloten) te worden door een kerkgenootschap. De plotselinge breuk met familie en vrienden, met wie je geen contact meer hebt is erg ingrijpend.
Het voelt een beetje zoals nu, waarin wij afstand van elkaar moeten houden vanwege het coronavirus. Geliefden minder (of niet) zien, afstand houden van mensen die niet bij je in huis houden: het voelt zo onnatuurlijk. Het liefst wil je de mensen van wie je houdt in je armen sluiten, maar dat kan niet!
Ik schreef dat ik de waarden geloof, hoop en liefde nog steeds belangrijk vind in mijn leven, ondanks een ambivalente houding tegenover geïnstitutionaliseerd geloof. Juist nu zijn hebben we meer dan ooit deze waarden nodig. Geloven dat het ooit goedkomt, de hoop dat de coronacrisis weer voorbij gaat en bovenal de liefde: de mensen die keihard werken om onze samenleving draaiende te houden, de mensen in de zorg die alles op alles zetten, leraren die alternatieve lesvormen zoeken en al die anderen die zoeken naar nieuwe manieren om elkaar een hart onder de riem te steken, elkaar te ondersteunen. Ik vind het hartverwarmend.
Een vriend schreef vandaag dat hij nog steeds moest wennen aan de vrijheidsbeperkende maatregelen, vooral omdat vrijheid één van de kernwaardes is in zijn leven, ontstaan naar een aantal persoonlijke ingrijpende ervaringen. Ik begrijp hem, en tegelijkertijd biedt de huidige crisis de kans om naar nieuwe creatieve mogelijkheden te kijken! Andere manieren om sociaal contact met elkaar te hebben, nieuwe werkvormen bedenken in het onderwijs, etc..
Ik schreef in mijn motivatie:
"De oproep om morele mensen te zijn, [blijft] voor mij staan. Juist in het oog van de broosheid van het leven, waar we geconfronteerd worden met de beperktheid en eindigheid van het bestaan. Met pijn, verdriet, en geweld worden we uitgenodigd tot het zijn van morele wezens. Tot liefdevolle compassie.
Vrijheid komt voor mij dan ook met verantwoordelijkheid: de verantwoordelijkheid om je eigen omgeving een stukje mooier te maken. Voor mij zijn dat belangrijke motivaties om mijn werk als docent levensbeschouwing te doen en mij daarnaast vrijwillig in te zetten voor slachtoffers van seksueel misbruik binnen stichting Reclaimed Voices."
Een coronapandemie wijst ons nog meer op de beperktheid en eindigheid van ons bestaan. Liefdevolle compassie is nu belangrijker dan ooit. Een kruis dat door de lege straten van Roermond gedragen wordt zal veel indruk maken. Het verwijst naar de hoop: ondanks de eindigheid van ons leven, ondanks bedreiging is daar de hoop. De hoop op een nieuwe toekomst, de hoop op een nieuwe en liefdevollere wereld: de hoop op het Rijk van God!
Ik krijg nu de kans om alsnog een onderdeel te zijn van het verhaal van hoop. Ik wil daar graag deel van zijn en daarom wil ik mij heel graag aanbieden om alsnog het kruis mee te dragen door de straten van Roermond.
Helaas werd op 24 maart duidelijk dat The Passion definitief geen doorgang kon vinden vanwege de maatregelen die de avond ervoor waren afgekondigd waarbij alle evenementen tot 1 juni 2020 verboden zijn vanwege de coronacrisis.
Net zoals zo vele anderen werk ik thuis. Ik probeer via #afstandsonderwijs mijn leerlingen les te geven. Ik probeer via mijn lessen levensbeschouwing de aandacht te vestigen op wat er echt toe doet in dit leven.
Een coronapandemie wijst ons nog meer op de beperktheid en eindigheid van ons bestaan. Liefdevolle compassie is nu belangrijker dan ooit. Een kruis dat door de lege straten van Roermond gedragen wordt zal veel indruk maken. Het verwijst naar de hoop: ondanks de eindigheid van ons leven, ondanks bedreiging is daar de hoop. De hoop op een nieuwe toekomst, de hoop op een nieuwe en liefdevollere wereld: de hoop op het Rijk van God!
Ik krijg nu de kans om alsnog een onderdeel te zijn van het verhaal van hoop. Ik wil daar graag deel van zijn en daarom wil ik mij heel graag aanbieden om alsnog het kruis mee te dragen door de straten van Roermond.
Helaas werd op 24 maart duidelijk dat The Passion definitief geen doorgang kon vinden vanwege de maatregelen die de avond ervoor waren afgekondigd waarbij alle evenementen tot 1 juni 2020 verboden zijn vanwege de coronacrisis.
Net zoals zo vele anderen werk ik thuis. Ik probeer via #afstandsonderwijs mijn leerlingen les te geven. Ik probeer via mijn lessen levensbeschouwing de aandacht te vestigen op wat er echt toe doet in dit leven.
Reacties
Een reactie posten