Mijn paasfeest: 10 jaar vrijheid

(onderstaande blog heb ik op 28 maart 2016 als notitie op Facebook geplaatst)

 Op 23 maart vieren de Getuigen van Jehovah hun jaarlijkse gedachtenisviering of te wel het Avondmaal des Heren. Voor mij een belangrijke datum omdat de gedachtenisviering van 2006 de laatste bijeenkomst van de Jehovah’s Getuigen is, die ik ooit heb bijgewoond. De Jehovah’s Getuigen vieren dit rond dezelfde periode als het paasfeest.

Ik had besloten na deze gedachtenisviering nooit meer naar de bijeenkomsten te gaan en tegenover mijn ouders uit de kast te komen. Vier dagen later heb ik mijn ouders een brief geschreven. Toen zij die zondagmiddag naar de bijeenkomst waren heb ik die brief op hun bed gelegd.

 23 Maart zal ik vieren. Ik zal wijn drinken en ik zal brood eten. Nee ik vier niet mijn bevrijding uit het letterlijke Egypte, ook niet dat ik bevrijd ben van mijn zonde door Jezus’ dood. Ik vier dat het, volgens de kalender die de Jehovah’s Getuigen hanteren (waarmee ze datum voor de gedachtenisviering berekenen), exact 10 jaar geleden is dat ik ben bevrijd uit mijn Egypte. Mijn Egypte was mijn kast, mijn benauwdheid waar ik uit moest stappen. Het was mijn opstanding uit een levenloos bestaan. Een opstanding tot een nieuw leven vol passie, energie en bovenal liefde.